De laatste alweer in het seizoen 2017-2018. In de thuisbasis Café m’n Broer.
Tegenstander het al gedegradeerde “Pa en zijn jongens”. Op zich geen slecht team, maar het is het allemaal net niet…

Het was voor ons zeker geen formaliteit maar meer zoals als onze kwartfinale in het bekertoernooi…..en dan andersom (eindstand 8-1).
Hoogtepuntje, aanstaande vader (Three Times Daddyyyyyy) Jeroen gooide zijn elfde 180 van het seizoen en vergaart in deze categorie “eeuwige roem” voor het seizoen 2017-2018.
Laurens deed dat nog even na en kwam daarmee tot een totaal van 8 in dit reguliere seizoen.
Uiteindelijk hebben 26 wedstrijden geleid tot een 3e plaats in de competitie. Voor volgend seizoen een mooie uitdaging om de 2e plaats te heroveren en eindelijk eens een potje te winnen van de Mooks Bulldogs die dit seizoen opnieuw kampioen werden (ik weet eerlijk gezegd niet wat hun uitdaging nog is).

Deze zomer nog even met z’n allen nazitten aan de BBQ en een deftig drankje. Daarna op naar een volgend seizoen.

Maar dan toch thuis…… tegen de Mooks Bulldogs in de kwartfinale van het bekertoernooi.

Zoals ook in de competitie ziet de (overigens terechte) 1-8 nederlaag er uit als een veegpartij, maar dat was het zeker niet.
We kwamen opnieuw in de beslissende legs net iets tekort en dat zegt ook wel iets over de kwaliteiten van deze tegenstander.
Volgend seizoen nieuwe prijzen, nieuwe kansen.

De kop van dit bericht is niet eens verzonnen. Dus deden de mannen van Darth Vader er natuurlijk een extra schepje bovenop.

Blijkbaar speelt dit duistere gezelschap in vele samenstellingen want ze verkeren in de degradatie zone.
Daar was op 4 mei (met gepaste stilte tijdens de dodenherdenking) weinig van te merken. Met vier mannen die wel kunnen darten aan de oche speelden ze een uitstekende partij. ZZ-Tops met Willem, Dragan, Laurens en Jeroen in het strijdperk konden vanavond geen vuist maken.
Willem realiseerde zich bij een 2-0 achterstand dat hij eigenlijk best aardig stond in te gooien dus waarom nu niet. En dat hielp want de wedstrijd kon worden omgekeerd naar een 2-3 overwinning. Daarna bleef het ook voor de rest moeizaam. Laurens kon niet lekker in het ritme komen en Jeroen speelde best goed maar had pech op de dubbels. Dragan had meer pijlen op dubbel-1 nodig dan er vakken op het bord zijn.  Jeroen en Laurens mochten nog één koppel winnen en zowaar wonnen we de bierronde.
Eindstand een verdiende 6-3 voor Darth Vader.

Donderdag 17 mei “thuis” de laatste competitiewedstrijd van dit seizoen.

De return wedstrijd thuis tegen Dartinfarct. De uitwedstrijd was met 5-4 verloren gegaan.

Met een kleine ziekenboeg en  Jeroen en Ferry in Ahoy bij de Premier League, trapten we af met Lean, Miel, John en Willem.
Lean was naar de tandarts geweest en stond om 18:00 uur al in te gooien in Café m’n Broer. Willem was daar getuige van VIJF! soepele 180ers die Achilles himself er even achteloos insmeet. Alsof er een magneet achter het rode vlakje zat. Als je extra lang ingooit mag je natuurlijk als 1e beginnen.
Blijkbaar heet Marvin toen de magneet op reverse gezet want waar Lean ook ook mikte…….werkelijk niets wilde er nog in de tripple 20. Tegenstander Rodney van de Velde had blijkbaar gedemagnetiseerde pijlen want bij hem ging het vrij aardig.
Na de 0-3 nederlaag brieste Achilles dat hij per direct (20:46 uur lokale tijd) zijn dartcarriëre zou beëindigen. Gaat wel weer over joh.
John was weer in zijn DiD Masters vorm, won zijn single eenvoudig en gooide er voor de vorm nog even 2x 180 in.

Aan het einde van de avond stond er opnieuw 4-5 voor de tegenstander op het bord en dat is eigenlijk wel een terechte afspiegeling van de wedstrijd.

Dartinfarct mag even tijdelijk op de 2e plaats, maar onze tijd voor eerherstel gaat nog komen.

De returnwedstrijd tegen de Mannûh in Café de Vlouw. Opnieuw konden we onze vorm van de laatste maanden doortrekken.
Na een 6-3 overwinning in de thuiswedstrijd aan het begin van dit seizoen pakten we nu een mooie 2-7 uit overwinning.
Met Laurens, John, Willem en Jeroen in de Singles en de “Serbian Sniper” geketend op de bank, konden we agressief aan de klus beginnen.
Dat agressief pakte Laurens in zijn partij tegen Jacques Nieuwlaat wel heel letterlijk op, want bij het (naar eigen zeggen) rustig recht de pijlen uit het bord halen, rukte hij het volledige bord van de muur. Helaas bracht dat Sjaak niet echt van zijn stuk want die wist het partijtje toch nog te winnen. 1-0 achter maar dat werd na 3x (0-3) snel omgezet naar een 1-3 voorsprong. Dragan en Willem moesten helaas nog een koppeltje afgeven maar daartegenover stond een strakke bierronde en een mooie 2-7 voor ons.

Volgende week donderdag de (sub)topper thuis tegen Dartinfarct.

Eindelijk na veel “verzet perikelen” de thuiswedstrijd tegen de Outsiders. Achilles was nog moe van zijn bekeroptreden daags er voor, maar de rest van de gladiatoren was aanwezig. Zelfs als ze zich afgemeld hebben zoals Dragan, die overigens wel het breed toegejuichte initiatief nam voor een Schrobbelaartje vooraf. Aangezien er maar 6 op het wedstrijdformulier kunnen, begonnen we met Jeroen, Miel, Ferry en John in de line-up. Ferry heeft zijn duimen nog niet helemaal aangeschroefd dus hij struikelde wat ongelukkig in zijn singlepartij maar voor de rest was het “business as usual”. 3-1 vóór bij aanvang van de koppels. Na 8 potjes stond er 6-2 op het bord waarbij Laurens en Willem ook nog een dubbeltje mochten meepakken. Geen bijzonderheden dit keer behalve dan dat we weer verzuimden ons te laten trakteren op bier en Willem een email kreeg van de Boeing vliegtuigfabrieken met een compliment voor de aanschaf van grotere vleugels op zijn setup. . Eindstand 6-3.

Jawel, de 4e ronde alweer, uit in De Vlouw tegen De Vlouwerikken (briljante naam zeg……dûh) uit divisie 1A.

Het waren wel een beetje vlouwerikken want bij 0-5 voor ZZ-Tops wilden de heren maar liever niet verder spelen. In de line-up nog maar net 4 spelers geronseld want na het afmelden van Dragan moest Achilles himself aantreden naast Jeroen, Laurens en Willem. Zoal we gewend zijn deed hij dat weer onnavolgbaar met een dikke zege in de single en een bijna achteloze 180. Strak werk weer.
Op naar de volgende ronde.

Mooie affiche, Mooks Bulldogs vs ZZ-Tops, ofwel de nummer 1 tegen de nummer 2 van de ranglijst.
Of we daar nu last van hadden of niet, wij konden het kleine beetje geluk niet afdwingen. Einduitslag (net als vorig jaar) 9-0.
De uitslag had bij het “op normaal niveau uitgooien” zeker 6-3 of misschien wel 5-4 kunnen zijn. Weliswaar niet in ons voordeel want daar zijn ze gewoonweg veel te sterk voor. De teamronde hebben we na dubbel 10 op dubbel 7 gezet. Moet kunnen met 400 punten voorsprong. Maar dit keer even niet. Kortom snel vergeten dit potje.

Nog bijzonderheden? Ja, géén hoge finishes en al hélemáál geen lage finishes………..

NB:
Ik wil voorlopig geen nieuwe kozijnen.

Opnieuw een kroegderby in Café m’n Broer. Deze keer de thuiswedstrijd tegen de Musketiers.

In de eerste seizoenshelft nog een benauwde 5-4 overwinning voor de nummer 2 op de ranglijst, maar dit keer een uitslag die past in de vorm van de laatste weken. Een soepele 7-2 overwinning voor de mannen in het oranje-zwart. Kilometervreter Laurens begon op de bank en Miel, John, Jeroen en Willem trapten af. De diesel van Miel was nog niet helemaal op temperatuur dus mocht Marco Bonte een terechte 0-3 laten optekenen. Maar daarna was het ook wel klaar. Drie keer 3-0 in de overige singles en ook alle koppels werden gewonnen. Laurens viel meedogenloos in voor Willem en ook Miel was opgewarmd. John kwakte er nog 2x 180 en een 125 finish in. Daarna mocht de FC “één voor allen” de teamronde bijschrijven. In de extra bierronde had het beste DiD team uit café m’n Broer nog een beetje dorst en dus werd er nog één keer gas gegeven. Proost! 7-2.

Maandag 26 maart best een lastige uitwedstrijd. De competitietopper (nrs 1 tegen 2) Mooks Bulldogs – ZZ-Tops.